Waarom dit initiatief?


Het initiatief voor de Jo Crepain Prijzen komt van Netwerk Architecten Vlaanderen, de grootste beroepsvereniging voor architecten in Vlaanderen. Het initiatief kadert in een brede strategie van diverse projecten die het ontplooit om architectenondernemingen meer economische slagkracht te geven. De Vlaamse architectuur heeft vandaag immers een erg hoogstaande reputatie die tot ver in het buitenland reikt. Maar zoals in veel sectoren met raakvlakken met de kunsten vertalen deze successen op creatief vlak zich niet altijd in zakelijke triomfen.

Coaching voor creatieven


Via Lerende Netwerken en Kick Off Days for Architects geeft NAV daarom een groeiboost aan architecten, zowel startende architecten als architectenbureaus die coaching willen om een schaalvergroting te maken of nieuwe technologieën zoals bijvoorbeeld BIM vlot in het bureau te implementeren. En via zijn opleidingspoot Vitruvius Academy voorziet NAV ontwerpers van de nodige handvaten om naast creatieve en technische skills, werk te maken van een stevig management met aandacht voor een strategisch, personeels-, financieel en  commercieel beleid.

 

Appreciatie voor sociale dimensie


Daarnaast wil NAV aandacht vragen voor de voortrekkersrol die architecten opnemen. Nemen we maar het appel dat aan hen gedaan wordt om maatschappelijke uitdagingen te beantwoorden zoals de klimaatopwarming, mobiliteit, de betonstop... Projecten rond circulair, energiezuinig, groen of waterbewust ontwerpen vormen dan ook een essentieel onderdeel van onze werking. Stuk voor stuk zijn het hete hangijzers waarbij architecten de sleutel in handen krijgen en met beide handen vastgrijpen.

Geïnspireerd door arch. Jo Crepain (1950-2008)


Een hommage aan Jo Crepain, naar wie de Jo Crepain Prijzen van NAV zijn vernoemd. Door Moniek Bucquoye. (© Jochen Decostere/Picstory)

 

Voorvechter voor zijn sector: een epitheton ornans dat voor geen enkele architect zo goed opgaat als voor Jo Crepain. Naast vele andere overigens, want de te vroeg overleden Jo Crepain was een begenadigd architect, gedreven ondernemer en sterke persoonlijkheid. De hierna volgende tekst van zijn hand verwoordt treffend

werd het spanningsveld waarin architecten zich bevinden, op de snijlijn tussen creativiteit en zakelijk vernuft.

 

"Als je als architect wilt slagen,
heb je veel talenten nodig
je moet een goed, functioneel plan kunnen maken,
technisch iets kunnen verwezenlijken
en het kunnen verkopen,
en je moet klanten kunnen overtuigen
en een beetje manager zijn
om je bureau goed te laten draaien.

 

Ik wil geen armoelijdende architect zijn
die miskend zit te treuren achter zijn tekentafel
omdat hij moet overleven met drie opdrachten per jaar.

 

Ik ben een pragmaticus.
Ik sta met beide benen op de grond.
Dat is mijn aard.
Ik wil bouwen.
Ik leg de lat misschien iets minder hoog
dan sommige collega’s
maar ik bepaal de marktsituatie niet.


Ik wil niet meer schreeuwen.
Ik wil voortbouwen
aan een stad of een straat
zonder dat het in je gezicht slaat.
Ik wil een fluisterende architect worden.
Mensen luisteren veel beter
naar iemand die fluistert.


Welk nut heeft het
dat je een promotor voor de vijfde keer
probeert te overtuigen?
Dan maken we iets netjes, uit de serie.
Iets corrects zonder meer.
Ik weet wel 
voor de architectuurkritiek is dat taboe.
Die houdt van de onbevlekte ontvangenis.
Een architect doet alleen de compromisloze top
of hij doet niets.


Natuurlijk zou ik een gevangenis bouwen
voor een dictator.
Ik zou er het beste van proberen te maken
voor de gevangenen.
Die gevangenis komt er hoe dan ook.
De architect moet proberen te redden
wat er te redden valt.
Dat is zijn taak."